Η παρούσα μελέτη αφορά τον σχεδιασμό μιας σύγχρονης μονοκατοικίας στις Βόρειες Συνοικίες του Βόλου, όπου η αρχιτεκτονική σύνθεση ισορροπεί ανάμεσα στη λιτότητα της μορφής και στη ζεστασιά της κατοίκησης. Η σύνθεση αναπτύσσεται σε δύο βασικούς όγκους με επικλινείς στέγες, οι οποίοι αρθρώνονται γύρω από υπαίθριους χώρους, αυλές και φυτεύσεις, δημιουργώντας ένα διάλογο μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού.
Η κατοικία διακρίνεται από καθαρές γεωμετρίες, ουδέτερη χρωματική παλέτα και έντονες τονίσεις με σκούρα μεταλλικά στοιχεία, που αναδεικνύουν τη δυναμική της όψης. Τα μεγάλα ανοίγματα και οι προστατευμένες βεράντες ενισχύουν τη σχέση του σπιτιού με τον κήπο και επιτρέπουν τη φυσική ροή του φωτός στο εσωτερικό.
Στο ισόγειο αναπτύσσονται το καθιστικό, τραπεζαρία και κουζίνα – με άμεση πρόσβαση στον κήπο και στην εξωτερική τραπεζαρία κάτω από μεταλλική πέργκολα. Οι χώροι χαρακτηρίζονται από ανοιχτή κάτοψη, φυσικά υλικά και γήινες αποχρώσεις, που συνθέτουν μια ατμόσφαιρα απλότητας και κομψότητας. Στον όροφο οργανώνονται τα υπνοδωμάτια, προσφέροντας ιδιωτικότητα και θέα προς το φυσικό τοπίο.
Ιδιαίτερη σημασία έχει δοθεί στη δημιουργία μικρών εσωτερικών αυλών και πράσινων ενδιάμεσων χώρων, που λειτουργούν ως πυρήνες δροσιάς και ηρεμίας, ενισχύοντας την αίσθηση της εσωστρέφειας και της οικειότητας.
Η κατοικία εκφράζει μια αρχιτεκτονική προσέγγιση που σέβεται το περιβάλλον και ταυτόχρονα καλύπτει τις ανάγκες μιας σύγχρονης οικογένειας, συνδυάζοντας την αισθητική καθαρότητα με τη λειτουργικότητα και την ποιότητα διαβίωσης.